Zajęcia zdalne grupa III

Temat: „Śmieci”

• „Co to?” – zagadka z wykorzystaniem KP4.3a, znaczek recyklingu do rysowania po śladzie. Rodzic pyta dziecko: Czy wiesz, co oznacza ten rysunek?

• „Recykling” – burza mózgów. Dziecko próbuje odgadnąć, co znaczy słowo „recykling”. Rodzic w razie potrzeby wyjaśnia, że jest to zmniejszenie zużycia surowców naturalnych oraz ilości odpadów, przetwarzanie odpadów na coś, co można ponownie wykorzystać.

• „Co z tym zrobić?” – szukanie nowych zastosowań dla śmieci.

Rodzic wyrzuca na środek pokoju różne przedmioty: plastikowe i szklane butelki, gazety, rysunki dzieci z makulatury, kartony, opakowania po różnych produktach, sznurki, zepsute zabawki itp. (ważne by powstała sterta śmieci). Tłumaczy przy tym, że te rzeczy nie zmieściły się w koszu, bo jest ich tak dużo. Pyta dziecko:

–  Co z tym zrobić?, a ono podaje swoje propozycje. Rodzic pyta, jak można ponownie wykorzystać te przedmioty. Jeśli dziecko znajdzie zastosowanie dla któregoś przedmiotu, Rodzic odkłada go do osobnego kartonu, dzięki czemu zmniejsza się liczba rzeczy do wyrzucenia. Rodzic zwraca na to uwagę dziecka. Wyjaśnia, że z wielu rzeczy można stworzyć coś nowego, zamiast wyrzucać je do kosza. Wiele przedmiotów można również przetworzyć. Rodzic pokazuje produkty wytworzone z przetworzonego plastiku, np. z butelek (grzebień, wieszak, reklamówki), z papieru (papier toaletowy, wytłaczanki od jajek).

• „Kolorowe kosze” – przypomnienie wiadomości na temat segregacji śmieci. Rodzic zadaje dziecku pytanie:

– Dlaczego kosze mają różne kolory?, a dziecko próbuje na nie odpowiedzieć.

Rodzic  ustawia na środku pokoju trzy pudełka w kolorach: zielonym, czerwonym i czarnym. Prosi, by dziecko wyjaśniło, jakie odpady wrzuca się do koszy oznaczonych tymi kolorami. Dziecko  otrzymuje napisy (papier, plastik, metal; szkło; mieszane) i ma za zadanie przykleić je do pudeł w odpowiednim kolorze: kosz zielony – podpis: szkło kosz czerwony – podpis: papier, plastik kosz czarny – podpis: mieszane Następnie Rodzic ponownie wysypuje na środek odpady wykorzystane wcześniej.  Dziecko losuje jeden przedmiot, próbuje określić, z czego jest, i wrzucić go do odpowiedniego pudełka

• „Jak długo?” – zwrócenie uwagi na problem długiego rozkładania się niektórych śmieci. Dziecko próbuje odpowiedzieć na pytanie:

– Co się dzieje ze śmieciami, które nie trafiają do odpowiednich pojemników?. Rodzic mówi dziecku o  wysypiskach śmieci, smogu i dymu ze spalanych śmieci, śmieci rozrzuconych po łąkach, lasach, przy drodze. Wyjaśnia, że wiele śmieci rozkłada się bardzo długo. Opowiada o butelkach znalezionych w ziemi albo na dnie morza, które mogą mieć setki lat. Rodzic rozkłada na dywanie kartkę papieru, kawałek metalu oraz plastiku – pyta dziecko:

– Której z tych rzeczy nie zniszczą: deszcz, mróz, śnieg, woda, słońce? Które mogłyby najdłużej leżeć na dworze? (najkrócej papier, następnie metal – rdza, najdłużej plastik).

Rodzic wysypuje na środek pokoju różne przedmioty, np. pogięty rysunek, ogryzek jabłka, reklamówkę, puszkę, plastikową butelkę, słoik, papierek po cukierku, gazetę, skórkę od banana, chusteczkę higieniczną. Podnosi po dwa i prosi, by dziecko odpowiadało na pytanie: Co dłużej?. Dziecko mają wybrać ten, który rozkłada się dłużej. Rodzic zwraca uwagę dziecka, że część przedmiotów potrzebuje bardzo dużo czasu, aby zniknąć, a niektóre nie rozłożą się nigdy

• Jak długo rozkładają się poszczególne grupy śmieci?

pogięty rysunek (papier) – 1–6miesięcy

ogryzek jabłka (bio) 1–5 miesięcy

reklamówa (plastik) – nawet 400 lat puszka (metal) – 50 lat

plastikowa butelka (plastik) – 400–450 lat

słoik (szkło) – nigdy

papierek po cukierku (plastik) – 400 lat

gazeta (papier) – 6 tygodni

skórka od banana (bio) – rok

chusteczka higieniczna (papier) – 2–4 tygodnie

• Ziemia wyspa zielona – osłuchanie z piosenką.

„Ziemia wyspa zielona”
Nie warto mieszkać na Marsie,
nie warto mieszkać na Venus.
Na Ziemi jest życie ciekawsze,
powtarzam to każdemu .
Ref.
Bo Ziemia to wyspa , to wyspa zielona,
wśród innych dalekich planet.
To dom dla ludzi, dla ludzi i zwierząt,
więc musi być bardzo zadbany.
Chcę poznać życie delfinów
i wiedzieć co piszczy w trawie.
Zachwycać się lotem motyla
i z kotem móc się bawić.
Ref.
Bo Ziemia to wyspa , to wyspa zielona,
wśród innych dalekich planet.
To dom dla ludzi, dla ludzi i zwierząt,
więc musi być bardzo zadbany.
Posadźmy kwiatów tysiące.
Posadźmy krzewy i drzewa,
niech z nieba uśmiecha się słońce,
pozwólmy ptakom śpiewać.
Ref.
Bo Ziemia to wyspa , to wyspa zielona,
wśród innych dalekich planet.
To dom dla ludzi, dla ludzi i zwierząt,
więc musi być bardzo zadbany.

• Blok zajęć o emocjach – oburzenie. „Odczytaj moje emocje” – zabawa słuchowa. Dziecko siada na dywanie. Rodzic chowa się za parawanem i odczytuje zdania, modulując głos tak, by czuć w nim było oburzenie:

– Jak można tak śmiecić!

 – Tu jest okropnie brudno. Kto wyrzuca puszki do lasu?

– To okropne, gdy ktoś nie dba o środowisko.

– Czy ludzie nie wiedzą, że po swoich psach trzeba sprzątać?!

– Naprawdę nie mogę tego znieść, gdy śmieci zamiast do kosza trafiają na ziemię.

– Czy tak trudno jest posegregować śmieci?

Zadaniem dziecka jest określenie, jak czuł się Rodzic,  jaki był, jakie emocje mu towarzyszyły, gdy wypowiadał te zdania.

• „Oburzenie” – dyskusja. Rodzic rozmawia z dzieckiem, zadaje mu pytania: Co to znaczy czuć oburzenie, być oburzonym? W jakich sytuacjach można tak się czuć? Czy jest to przyjemne uczucie? Jak okazujemy swoje oburzenie?

• „Eko i nie eko” – zabawa ruchowa. Dziecko stoi na środku dywanu. Rodzic  odczytuje zdania, a dziecko ocenia, które z prezentowanych sytuacji są „eko”, a które nie. Gdy usłyszy zdanie, które zakwalifikuje jako opis sytuacji „eko”, mówi poniższą rymowankę i wykonuje wskazane ćwiczenia:

To jest bardzo eko, (dziecko podskakuje)

fantastyczny styl życia, (wyciąga ręce z uniesionymi kciukami)

każdy ekoludek (wskazuje inne osoby )

chwali taki sposób bycia. (rytmicznie klaszcze w dłonie)

Gdy oceni, że dana sytuacja nie jest „eko”, mówi inną rymowankę i wykonuje wskazane ćwiczenia:

Takie zachowanie strasznie mnie oburza, (dziecko tupie nogą i podpierają się rękami pod boki)

szkoda dla środowiska jest bardzo duża. (kreśli dwiema rękami przed sobą duże koło)

Złość i smutek ogarnia wszystkie ekoludki. (wskazuje inne osoby)

To wcale nie jest problem malutki. (kręci głową i wykonuje przysiad na słowa „problem malutki”)

Przykładowe zdania:

– Zosia wrzuciła pustą puszkę do kosza na szkło.

– Paweł na spacerze posprzątał po swoim psie.

– Ktoś wyrzucił śmieci do lasu.

– Pani wykorzystała ponownie wcześniej używane kartki.

– Kasia nie dokręciła kranu i wciąż kapie z niego woda.

– Dawid podczas zakupów zamiast plastikowych reklamówek używa toreb z materiału.

– Tata zaniósł stary telewizor do punktu odbioru elektrośmieci.

– Karol rozpakował lizak i rzucił papierek na ziemię.

– Asia podczas spaceru po górach zbierała śmieci na szlaku, by go oczyścić.

– Mama z Jankiem zbudowali z niepotrzebnych opakowań zamek dla rycerzy i księżniczek.

• „Oburzony ekoludek” – praca plastyczno–techniczna. Rodzic udostępnia dziecku materiały do wykonania pracy (różne surowce wtórne: pudełka, plastikowe butelki, gazety, stare płyty i inne rzeczy wg pomysłu Rodzica; klej, nożyczki, taśmę klejącą). Dziecko wykonuje postać ekoludka.

Praca w książce:

• „Ze starego coś nowego” – praca z KP4.3b, ćw. 1, zabawa dydaktyczna utrwalająca zasady segregacji śmieci, poszerzanie wiedzy proekologicznej, doskonalenie koordynacji wzrokowo–ruchowej i zdolności grafomotorycznych, budowanie wypowiedzi.

• „Kosze” – utrwalenie wiadomości na temat segregowania śmieci z wykorzystaniem KP4.4a

• „Czy dobrze?” – praca z KP4.4b, ćw. 1, zabawa dydaktyczna utrwalająca zasady segregacji śmieci. Rodzic mówi dziecku, że do zwykłych koszy nie wyrzuca się: baterii, leków, żarówek, opon, AGD i RTV. Są dla nich przeznaczone specjalne punkty zbiórki.

• „Co dłużej?” – praca z KP4.4b, ćw. 2 – określanie, które odpady rozkładają się dłużej.

• Na zakończenie zapraszam Was na bajkę edukacyjną „Rady na odpady”– proszę oglądnąć bajkę, w której pewien SMOK wyjaśnia, jak dbamy o przyrodę.

Po oglądnięciu proszę zapytać dzieci:
-Co lubił SMOK?
-Co smuciło SMOKA?
-Jaką radę dał dzieciom SMOK?
-Jak możemy dbać o przyrodę?

Pozdrawiam serdecznie: Anna Wiśniewska