Zajęcia zdalne „Wielkanoc”- gr. III

Temat dnia: „Wielkanocne tradycje”

Dzień dobry,

kochani Rodzice przygotujcie proszę dla dziecka do zajęć plastycznych: kolorowe kartki papieru, nożyczki, klej, małe talerzyki, nakrętki różnej wielkości, pisaki lub kredki. oraz podręcznik cz. III.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Powitanie:
Witam tych, którzy lubią się uśmiechać,
Witam tych, którzy lubią wiosnę,
Witam tych, którzy z utęsknieniem czekają na Wielkanoc,
Witam tych, którzy zostali w zeszłym roku oblani wodą na Śmigus–Dyngus,
Witam tych, którzy zrobili już wiosenne porządki.( Rodzic czyta, dziecko macha ręką)
2. Poranna gimnastyka dla dziecka i rodziny.

3. Zagadka
Jakie święto wiosną obchodzimy,
podczas którego jajka pięknie zdobimy. (Wielkanoc)

4. Opowiadanie związane ze zbliżającymi się Świętami – fragment książki ks. J. Twardowskiego „Krótka a Wielka”- wyjaśnienie nazwy Wielkanoc

Każde dziecko wie, że święto Bożego Narodzenia to święto narodzin Pana Jezusa, ale dlaczego święta Wielkanocne nazywają się Wielkanocą? Przecież Wielkanoc obchodzimy na wiosnę, w marcu albo w kwietniu, a wtedy noce nie są wielkie, ani długie, tylko małe i krótkie. Zimą kiedy wracacie z przedszkola, to jest już ciemno i trzeba zapalać lampkę. Kiedy się budzicie- w pokoju i na dworze jest ciemno. Taka długa noc. Tymczasem na wiosnę po południu, gdy wracacie z przedszkola jest już widno, a rano słońce wstaje i uśmiecha się.
– Jaka krótka noc.
Dlaczego wiosenne święta Wielkanocne nazywają się Wielką Nocą – skoro właśnie wtedy noce są krótkie?
Wielkanocne święta nazywamy Wielką Nocą na pamiątkę najwspanialszej Nocy, w czasie której Pan Jezus wstał z grobu, chociaż był przywalony kamieniem.
Wielka Noc – to inaczej Noc Niezwykła, Najsławniejsza, Jedyna, ta, o jakiej stale się pamięta, zawsze się z nią cieszymy, z radości uśmiechamy się do baranka i malujemy wesołe jajka.

5. Rozmowa na temat wielkanocnych tradycji – „Co to jest tradycja?”
Rodzic zadaje dziecku pytanie: Co to jest tradycja?. Dziecko wypowiada się. R. pomaga w wyjaśnieniu pojęcia tradycji (zasady postępowania, poglądy, wiadomości przekazywane z pokolenia na pokolenie, np. tradycje rodzinne, narodowe, regionalne).
R. tłumaczy, że w różnych regionach Polski są różne tradycje związane z obchodzeniem Świąt Wielkanocnych.

6. Zapoznanie dziecka z kilkoma tradycjami związanymi z Łowiczem, Śląskiem i Podhalem

a). zapoznanie z tradycjami związanymi z Łowiczem.
Łowicz i jego okolice to takie miejsce, gdzie do dnia dzisiejszego wszyscy przywiązują bardzo dużą wagę do tradycji regionalnej. W trakcie różnych świąt, państwowych i kościelnych, na ulicy pojawiają się ludzie w regionalnych strojach ludowych. W obecnych czasach chodzenie w stroju ludowym na pewno nie byłoby wygodne, dlatego Łowiczanie często mają tylko pewne elementy stroju ludowego, np. dziewczyny – kolczyki; chłopcy – krawaty… Do tradycji regionalnych należą również zwyczaje świąteczne. Wielkanoc to taki czas, kiedy Łowiczanie dobrze się bawią, śpiewają i tańczą.

• łowicki taniec przedszkolaków do piosenki „Poszło dziewczę po ziele”

b). śląskie tradycje ludowe .
Na Śląsku do dziś jest znany zwyczaj chodzenia z gaiczkiem.
Dawniej gaik był obnoszony po wsi przez dorosłe dziewczęta, obecnie małe dziewczynki stroją zieloną gałąź choiny w długie wstążki, kolorowe piórka, papierowe barwne kwiaty i w uroczystym wiosennym korowodzie chodzą ze śpiewem po wsi, od domu do domu. Zwykle ten wiosenny orszak jest przyjmowany gościnnie, a za życzenia gospodarze odpłacają się poczęstunkiem. Wiosenny zwyczaj obnoszenia gaiczka jest znany także (z pewnymi odmianami) w wielu innych regionach Polski.

• taniec „Gaik”

c). tradycje z Podhala.
Na Podhalu w Białą Niedzielę, to jest w tydzień po Wielkanocy, chodzą dziewczęta i małe dziewczynki ze Śmierztecką – lalką ze szmatek, ubraną w białe płótno, przystrojoną w korale i wstęgi. Orszak obchodzi całą wieś i przed każdym domem, unosząc wysoko szmacianą Śmierzteckę, śpiewa lub mówi:

Szła Maryja do miasta,
a Śmierztecka z miasta.
Dziewczęta ją niosą,
o jajeczka proszą.
Obyście im dali,
a nie żałowali,
bo jak im nie dacie,
wielki cud poznacie!
Garnki, miski, co tu macie,
potłuką się w waszej chacie!
Kureczki wam oskubiemy,
pod nóżeczki pościelemy,
bo nam tutaj zimno stać!

Gdy gospodyni wyniesie poczęstunek, dziewczęta śpiewają:
Za jajeczka dziękujemy,
zdrowia, szczęścia winszujemy!

7. Zabawa ruchowo-dydaktyczna pt. „Gra w kolory” – dziecko maszeruje lub podskakuje po pokoju. Rodzic klaszcze w dłonie, nadając rytm podskokom . Można wykorzystać również muzykę

Podczas przerwy w klaskaniu lub w muzyce, rodzic głośno podaje nazwę ustalonego wcześniej koloru, np. Zielony!, wówczas dziecko musi odszukać podany kolor w pokoju i dotknąć go. Zabawa jest powtarzana kilka razy.

8. Słuchanie wiersza Bożeny Formy Wielkanoc. Rozmowa z dziećmi na temat wielkanocnych zwyczajów wymienionych w wierszu.

„Wielkanoc” Bożena Forma
Święta za pasem,
do pracy się bierzemy,
mazurki i baby
smaczne upieczemy.
Pisanki, kraszanki
razem dziś robimy,
wszystkie kolorowe,
bardzo się cieszymy.
Upiekliśmy z ciasta,
baranka, zajączka,
z posianej rzeżuchy
będzie piękna łączka.
W glinianym wazonie
bazie i żonkile,
a na nich z papieru
kurczątka przemiłe.

9. „Kartka dla rodziny” – praca plastyczna z wykorzystaniem kółek, tworzenie kartek dla rodziny.
Dziecko na kolorowych kartkach odrysowuje małe talerzyki, nakrętki (kółka różnej wielkości). Wycina je i nacina w jednym miejscu (promień koła). Zgina skrzydełka kurek. Dorysowuje nóżki, dzioby i oczy. Chętne dziecko w środku kartki pisze WESOŁYCH ŚWIĄT.

10.Po odpoczynku, najlepiej na świeżym powietrzu !                  Uzupełnienie KP3, 34a (przez to dziecko, które nie było w piątek (26.03.21) w przedszkolu.

Zdjęcia gotowych kartek można przesłać na adres e-mail : barbaramozdzen.psklaj@interia.pl

Życzę miłego dnia i fajnej zabawy !

Wychowawczyni – Barbara Możdżeń